در شنبه، ۴ دسامبر ۱۸۸۰، اُ. جی. کیمبال (O.G.Kimball)مرد 42 ساله، بدون هیچ مشکل سلامتی در بوستون درگذشت. دوستی نقل کرد که او در شب مرگش مشغول بازی ورق بود و "تلاش زیادی می‌کرد تا به طور غیرعادی شاد به نظر برسد." او ساعت ۱۰ شب قبل از همسرش به اتاق خواب رفت. و یک ساعت بعد جسد او روی تخت خواب پیدا شد.

یک گزارشگر نیویورک تایمز در ۸ دسامبر نوشت: "این واقعیت که مرگ او عملاً شرکتش را منحل کرد، باعث نگرانی قابل توجهی از سوی شرکا و رقبا شده است." این روزنامه در همان روز علت مرگ کیمبال را "احتقان ریه"-Congestion of the lungs- اعلام کرد و ادعا کرد که "اضطراب و مشکلات ماه‌های گذشته" به فرآیند مرگ این سرمایه‌دار سرعت بخشیده است.

شایعات خودکشی در خیابان‌ها پیچید، هرچند دوستان کیمبال هرگونه احتمال خودکشی را رد کردند. ولیکن، صرف نظر از این موضوع، مرگ کیمبال به معنای پایان کار دو شریک دیگرش و به طور مختصر "گروه سِگانه"(Trinity) بود.

در ۸ دسامبر، مجله‌ی تجارت نیویورک ژورنال (New York Journal of Commerce) از تعلیق فعالیت شرکت بی. جی. آرنولد اند کامپانی (B.G. Arnold & Company) خبر داد. این گزارشگر نوشت: "در ابتدا این گزارش باورنکردنی بود، چرا که این شرکت همواره از بالاترین اعتبار مالی برخوردار بوده و معاملات آن در مقیاسی عظیم انجام می‌شد. اما حدود ظهر،این خبر به طور رسمی اعلام شد." بعدها همین انتشارات خبری بدهی این شرکت را حدود 2 میلیون دلار تخمین زد.

روز بعد، اَبرام ویکمن (Abram Wakeman)، یک قهوه‌کار قدیمی، گفت:"هیچ تلاشی برای انجام کسب‌وکار وجود نداشت، همه به همسایه خود شک داشتند!" دو روز بعد، شرکت بووی دَش اند کامپانی(Bowie Dash & Company) با ۱.۴ میلیون دلار بدهی تعلیق شد. ضررهای قهوه در سال ۱۸۸۰ به نزدیک ۷ میلیون دلار رسید و سال بعد ۳ میلیون دلار دیگر نیز به آن افزوده شد.

فرانسیس ثِربر خاطرنشان کرد که: "تاریخ تجارت در طول دوازده ماه سال ۱۸۸۰ پرونده‌ای از ضرر و فاجعه است که هرگز قبل از این در تجارت قهوه ایالات متحده تجربه نشده بود."

مترجم: ستایش حبیب‌زاده