کشت قهوه با کاشت دانه در بستر و گلخانه ایی مناسب که برای رشد آن فراهم شده آغاز می گردد ،
برای شروع گیلاسهای رسیده مناسب هستند ، قسمت گوشی و موسیلاژ خارج می شود و آنها
را در جایی قرار می دهند که خشک شوند، بعنوان مثال در سایه و یا بصورت مصنوعی عمل
خشک کردن صورت می گیرد.
دانه های
قهوه توانایی سبز شدن و رشد را تنها 8 هفته پس از برداشت دارند ، آنها در بسترهای
شنی مخصوص در گلخانه و در عمق 1 یا 2 سانتی متری قرار می گیرند.
جوانه پس از 8-10 هفته نمایان می شود با داشتن ظاهری کامل و مشخص بصورت 2 برگ سبک سبزرنگ (به نام cotyledons) ، در این حالت آنها را فورا منتقل می کنند به نگهدارنده هایی پلاستیکی و نرم و با دقت در ردیفهایی قرار می دهند ، با فواصل 20-25 سانتی متری.
گیاه مدت زمان 12 ماه را در گلخانه (خانه های سبز) و یا مکانهایی که از نور خورشید محافظت می شود طی می کند (فقط در برزیل این مدت زمان در کشتهای متراکم به 6 ماه میرسد) ،
تا زمانی که به ارتفاع 30 تا 50 سانتی متر برسد ، در این زمان آنها قابلیت این را دارند که در جایگاه نهایی خود یعنی جایی که برای کشت و رشدشان مناسب هستند کاشته شوند.
این روش و تکنیک در آمریکای مرکزی ، برزیل و هندوستان بسیار رایج است ، جایی که فضای باز کافی وجود دارد و این امکان را می دهد که از سیستمهای ماشینی و آبیاری استفاده شود.
در کشورهای آفریقایی مانند اتیوپی ، اوگاندا و کنگو ، جوانه ها بطور خودبخودی و یا با حداقل کمک و امکانات طی کاشتشون رشد می کنند. در تمامی مراحل ، خاکی که گیاه در آن رشد می کند از اهمیت زیادی برخوردار است و باید به خوبی هوادهی و آبیاری گردد.
برای تقویت ریشه گیاه جوان مقدار زیادی مکمل های اکسیژن نیاز است.
روشهای سنتی و ابتدایی کاشت و پرورش قهوه به اصطلاح سیستم پیوندی نامیده می شود ، این روش هنوز هم در آمریکای مرکزی و هندوستان استفاده می شود ،
گیاهان قهوه در کنار یکدیگر و بقیه گیاهان بلند قد که در آن محل کشت می شوند رشد می کنند مثل : انبه ، موز ، مرکبات و فلفل ، این گیاهان برای قهوه حالت محافظ طبیعی دارند و آنها را از اشعه مستقیم آفتاب محافظت می کنند ،
همانند برادر هایی که از خواهر و برادر کوچکترشان
مراقبت می کنند.
گیاهان بلند با شاخه های ضخیم و قوی ، مانند مکانی امن هستند برای دانه های با ارزش که پایین آنها قرار گرفته اند و آنها را از باد مراقبت می کنند و گیاهان دیگر با برگهای بزرگ سایبانی هستند برای آنها و باعث می شوند نور مستقیم آفتاب به آنها نرسد.
سیستم متمرکز و موفقی در برزیل وجود دارد که بصورت خالص کشت قهوه را انجام می دهد و در برگیرنده تعداد زیادی گیاه قهوه می باشد که با تراکم بالا رشد می کنند و به سیستم های آبیاری و مکانیزه برای رشد نیاز دارند ،
این کار مستلزم سرمایه گذاری قابل توجه است و بازده بالایی را ایجاد می کند ، اما تاثیر شدیدی روی محیط زیست می گذارد ، به طور معمول گیاه قهوه بعد از 2 یا 3 سال شروع به میوه دادن می کند و تعداد سالهایی که میوه می دهد بستگی دارد به تکنیکهایی که برای کاشت استفاده می شود ،
در کشت متراکم گیاهان برای مدت 15 سال بهره برداری می شوند ، اما در
هندوستان و جایی که کشت وسیع انجام می شود این توانایی را به گیاه می دهد که مدت
طولانی تری زنده بماند و محصولی برای مدت زمان 50 سال به ما بدهد.
رحمان اولیائئ