پنج موردی که باید در مورد قهوه تخصصی اندونزی بدانید:

اندونزی اولین منطقه خارج از جهان عرب بود که در آن قهوه به صورت تجاری کاشته شد و محصول به دست آمده از مزارع اندونزی توسط کمپانی هند شرقی به اروپا و دیگر نقاط جهان صادر گردید.

در این زمان (قرن 17 میلادی) بود که انحصار کاشت[1] و تجارت قهوه توسط اعراب پس از قرن ها شکسته شد.

اندونزی کشور جزایر است ، این کشور شامل 1700 جزیره است و در هر کدام از این جزایر شما میتوانید گونه های متفاوتی از قهوه را کشف کنید البته بیشترین تولید قهوه اتیوپی ربوستا میباشد(80 درصد) ولی انواعی از گونه های قهوه عربیکا در کیفیت بالا نیز در این جزایر یافت میشود که بسیار قابل توجه میباشد.

فضای کاشت، فرآوری و مصرف قهوه تخصصی اندونزی شرایط خاصی دارد که سعی میکنیم از 5 نگاه متفاوت آن را برایتان ترسیم کنیم:

1- کافه ها قهوه هایشان را خودشان رست می کنند

اندونزی 17000 جزیره دارد و حدودا 9000 جزیره نامگذاری شده و حدود 900 جزیره دارای ساکنین دائمی میباشد. این بدین معناست که حمل و نقل قهوه بین جزایر و فرستادن قهوه سبز به خارج از کشور کار آسانی نیست. بنابر همین دلیل در سالهای قبل، نیاز به وجود کافه ها و رسترهای تخصصی در کنار هم حس میشد.

کافه هایی که قهوه هایی خاص را خودشان رست میکنند این مزیت را دارند که همواره قهوه سبز با کیفیت در دسترس دارند ولی نکته چالش برانگیز، کیفیت رست میباشد که در سالهای اخیر با کیفیت بهتری صورت میگیرد.

2- فلسفه همکاری و رقابت همزمان

مسابقاتی در مورد باریستاها و روسترها در اندونزی وجود دارد. این مسابقات ایجاد انگیزه در کسب و کار ، تولید قهوه های تخصصی و جذب علاقه مندان دارد و تلاش بسیار زیادی می کند تا سرتاسر جزیره را به سمت میزبانی سوق بدهد.

در حالی که کافه های اندونزی بصورت تکنیکی، رقابت در کسب و کار دارند، آنها به منظور کمک به رشد صنعت  به سرعت با یکدیگر همکاری می کنند. کافه ها پولهایشان را جهت میزبانی مسابقات جمع آوری می کنند، اما آنها بطور منظم با هم کار می کنند و اسپانسرهایی جهت جایزه برندگان جذب می کنند و همچنین شرکتهای کوچک هم مشارکت می نمایند.

3- غرور ملی جوانان را به سمت صنعت قهوه می آورد

در تعدادی از کشورهای تولیدی، کشاورزان قهوه نگران عدم ورود جوانانشان به صنعت قهوه هستند.  با این همه در اندونزی داستان دیگری هست، یا حداقل به دیدگاه مصرف کننده های صنعت قهوه در داخل کشور مربوط میشود. طبق گفته روزنامه اقتصاد، وقتی استارباکس در سال 2002 وارد اندونزی شد مردم متوجه شدند استارباکسی ها دانه های قهوه اندونزی را سرو می کنند و این باعث سربلندی و به محبویت رسیدن فرهنگ کافه داری در کشور اندونزی شد که ریشه اش در این رویدادست.

و این قضیه همچنین در توسعه قهوه اسپشیالتی سهیم بوده است. تعدادی از از افراد جوان در خارج از کشور تحصیل می کنند تا بتوانند دانششان را افزایش دهند و آنها توانستند بعنوان متخصصان قهوه در قسمتهای مختلف جهان ظاهر شوند و سپس آنها با خوشحالی به خانه هایشان برمیگردند تا بتوانند تجربه های جدیدشان را در مورد صنعت قهوه اسپشیالتی در اندونزی عملی کنند.

تعدادی از کافه های اندونزی بر روی چشم انداز کافه های استرالیایی تأثیر گذاشته اند اما تعدادی از آنها همچنین بوسیله رست کردن متد اروپایی توانستند که تأثیر خود را بگذارند، رست لایت به مدیوم

به استثناء تعداد کمی از کافه های زنجیره ایی بین المللی بزرگ ، بیشتر کافه ها در اندونزی صنعتگرانی هستند که علامت تجاریشان را بروی قهوه خودشان قرار داده اند. کمپانی های بزرگی وجود ندارد که بطور واقعی بتوانند بر بازار تسلط داشته باشند. کافه ها هر کدام  بطورمستقل یک وظیفه را بصورت ثابت دنبال می کنند.

4. غذا و قهوه مکمل کسب و کار

در آسیا، غذا بالاترین الویت را دارد. شهرهای اندونزی جشنواره خوراکی همراه با بازی و سرگرمی برگزار میکنند ولی با اینحال کافه های تخصصی هیچگاه در این روند شکست نمیخورند.

با این وجود ، بازرگان اندونزیایی تعریف میکند که تعدادی از بارهای قهوه تخصصی وجود دارد که غذا سرو نمی کنند بطور کلی کافه هایی همیشه پابرجا می مانند که آشپزخانه هایی با خدمات کامل دارند.

این قضیه با یک محیط خوب با تزیینات داخلی ساختمان شروع شده و قهوه اسپشیالتی و غذا توانستند که کاملش کنند. با این وجود این بازرگان بیان میکند که هیچ کس نمیتونه به کسی حقه بزنه: صاحبان کافه و مدیران کار میکنند تا بتوانند قهوه و غذا را با هم جفت کنند که اثر طعمها در ذهن مصرف کننده ها بر جای بماند ، طعمها و خاطره ها

فرهنگ قهوه اسپشیالتی در سر تاسر دنیا متفاوت است. اما اندونزی یکی از جاهایی است که تجربه خوردن قهوه هاش به اندازه غذاهاش عالیست.

5. بهبود وضعیت، بطور مداوم

شما  بهترین ها را از کافه ها در ملبورن یا پورتلند یا لندن انتظار خواهید داشت که بوسیله باریستاها و روسترهای حرفه ایی اداره می شوند. اندونزی هیچ تفاوتی با این کافه ها ندارد. بزرگترین کسب و کار روی قدمهای استوار و میل ذاتی حرفه ایشان ساخته شده و آنها فراتر از محدودیت ها، خودشان را به سمت جلو میبرند و دانششان را گسترش می دهند تا در آینده تبدیل به بهترین تولید کننده ها شوند.

این قضیه ممکن هست که دو الی سه سال طول بکشد، تحصیل کردن برای رسترهای قهوه اسپشیالتی تا     بتوانند مهارتهایشان استاد شوند. اما آنها بطور پیوسته خودشان را به سمت جلو پیش می برند، تا بعنوان  grade Q ، داور مسابقات، رقابت های قهرمانی تست کننده ها و چهارمین مورد، آنها بیش از اندازه استانداردها را رعایت می کنند و هر جنبه ای از تجارتشان را یاد میگیرند.   

اندونزی یکی از چهارمین صادر کننده ها درجهان است. تولیدی در حدود 10 میلیون گونی 60 کیلویی و سالانه حدود 6 میلیون از آنها را صادر میکند. در کافه های اسپشیالتی سراسر دنیا، ما بیشتر با سولاوسی و سوماترا آشنا هستیم، اما با 4 میلیون گونی هایی که در اندونزی باقی می ماند، هیچ شکی نیست که اندونزی ها هم عاشق قهوه هایشان هستند.

دیگر اینکه اندونزی ها از قهوه های اسپشیالتی در خانه هایشان استقبال می کنند. آنها از جنبه های بسیاری به  صنعت قهوه اسپشیالتی در اندونزی کمک می کنند تا بتوانند این صنعت را ایستاده نگهدارند و ما مطمئن هستیم که این یک مد زود گذر نیست تنها آغاز این راهه.             

   خانه قهوه تخصصی ایران / میترا بهجت قهوه نوژان دانه