قهوه سبز و کیفیت فنجان به علاوه بر نحوه برشته کردن تاثیر گذار است.  به محض این که دانه قهوه فرآوری می شود،   برشته کن باید با دقت بسته بندی و شرایط نگهداری دانه را کنترل نماید تا از کاهش کیفیت دانه ها قبل از برشته شدن جلوگیری نماید.

روشهای فراوری اولیه قهوه سبز
روش مرطوب،  روش خشک و روش طبیعی سه روش فراوری دانه قهوه سبز هستند.

روش مرطوب
روش مرطوب شامل مراحل ذیل می باشد:
جداسازی پالپ گیلاس
جداسازی لایه موسیلاژی توسط تخمیر و یا به صورت مکانیکی
  شست و شو دانه ها به منظور حذف لایه موسیلاژی
خشک کردن دانه ها در پوست کاغذی چسبیده به دانه به مدت یک تا دو روز در خشک کن های صنعتی و یا سه الی شانزده روز در آفتاب

روش خشک
روش طبیعی یا خشک به این صورت است که وقتی دانه ها به صورت جزئی و یا کامل بر روی درخت و داخل گیلاس خشک شدن برداشت می شود.  وسپس جداسازی دانه ها از گیلاس انجام میشود.  همچنین میتوان گیلاس های رسیده را به صورت خیس چید و بعد از خشک کردن پوست ها را جدا کرد.

روش مرطوب / خشک
در این روش گیلاسهای قهوه،  به منظور جداسازی پوسته غلاف گیری میشود و سپس با لایه موسیلاژی خشک میشود.  این روش سبب افزایش شیرینی و وضوح بیشتر قهوه در فنجان نسبت به روش سنتی می شود.  مرطوب فرآوری دانه های تمیز تر،  اسیدی تر،  پایدارتر و عمدتاً دانه های با ارزش تری نسبت به روش خشک تولید می کند.  فرآوری مرطوب همچنین تولید دانه های با دانسیته بالا تر می نماید که نیاز به شرایط برشته کردن شدیدتری خواهد داشت.  روش خشک می تواند چندین هفته طول بکشد و تولید قهوه با اسیدیته پایین،  پیکره قویتر و طعم خاکی بیشتری نسبت به فراوری مرطوب نمایند.  معمولاً در مناطق خشک و کم آب برای تولید قهوه،  از روش خشک استفاده می شود.  دانه های فراوری شده با روش خشک خیلی سریع برشته می شود و به همین دلیل بایستی از دما و شرایط برشته کردن ملایم تری استفاده شود.

نویسنده : اسکات راوو

ترجمه : آیسان خاورمیانه کالا

بازنویسی : خانه قهوه تخصصی