پس از بحران و اشباع بازار قهوه در سال ۱۸۲۳، قیمت‌ها از ۲۱ سنت برای هر پوند در سال ۱۸۲۱ به حدود ۱۱ سنت در سال ۱۸۲۵ سقوط کرد. طی سی سال بعد، قیمت‌ها به‌طور کلی زیر ۱۰ سنت باقی ماند، چرا که افزایش تولید قهوه بسیار بیشتر از میزان مصرف بود.  

 جاوه و سیلان به‌طور پیوسته تولید خود را افزایش دادند، وضعیتی که در برزیل نیز مشاهده می‌شد. کاستاریکا هم صادرات خود را آغاز کرده بود. در همین حال، تولید قهوه در جزایر هند غربی که تا اواخر قرن هجدهم اهمیت زیادی داشت، به دلیل قیمت‌های پایین، ناآرامی‌های سیاسی و کمبود نیروی کار، کاهش یافت.بسیاری از مزارع، متروکه شدند و در مناطق پست‌تر، کشت نیشکر که سودآوری بیشتری داشت جایگزین قهوه شد.

 قیمت‌های پایین که به کشاورزان خسارت وارد می‌کرد، به افزایش محبوبیت این نوشیدنی در میان طبقات پایین جامعه، به‌ویژه در اروپای قاره‌ای و ایالات متحده انجامید. در سال ۱۸۳۳، جیمز وایلد اولین دستگاه برشته‌کاری تجاری را از انگلستان به نیویورک وارد کرد. تا اواسط دهه ۱۸۴۰، دست‌کم در مناطق شهری، صنعت برشته‌کاری قهوه شکل گرفته بود. 

 در آلمان، انگلستان و ایالات متحده، اختراعات متعددی برای دستگاه‌های برشته‌کاری در مقیاس بزرگ به ثبت رسید. محبوب‌ترین دستگاه برشته‌کاری در ایالات متحده، «کارتر پول‌اوت» بود که در سال ۱۸۴۶ توسط جیمز دبلیو. کارتر از بوستون اختراع شد. این دستگاه شامل استوانه‌های عظیم سوراخ‌داری بود که درون کوره‌های آجری می‌چرخیدند. پس از برشته‌کاری، کارگران مجبور بودند این استوانه بزرگ را به‌صورت افقی بیرون بکشند و دانه‌ها را در سینی‌های چوبی خالی کنند، جایی که با بیل آن‌ها را هم می‌زدند. این فرآیند با دود خفه‌کننده‌ای همراه بود. تا سال ۱۸۴۵، تأسیسات برشته‌کاری اطراف نیویورک به اندازه کل مصرف بریتانیا قهوه تولید می‌کرد.

مترجم: ستایش حبیب‌زاده