برزیل : ممکن است جاوا، پیشقدم در قهوه صنعتی جهان باشد اما اکنون برزیل سهم بزرگی از تولید قهوه جهان را داراست. زمین صاف و حاصلخیز ، آب و هوای خوب برزیل را به پادشاه صنعت قهوه تبدیل کرده است، اگرچه قهوه اش خاص نیست ولی مطلوب است . قهوه برزیل به خاطر اسیدیته کم شاید بهترین نوع قهوه برای ترکیب کردن باشد. در قرن هیجدهم برزیل بیشتر از نصف قهوه جهان را تولید می کرد، در واقع در نیمه دوم قرن هیجدهم برزیل مجبور به استخدام کارگران چینی شدند، چرا که خاک حاصلخیزش سریع تر از توان برداشت نیرو کار موجود محصول می داد. سرانجام برزیلی ها اولین کارخانجات مدرن و مکانیزه قهوه را بنا نهادند، همزمان با سرمایه گذاری در زمینه خطوط راه آهن صادرات قهوه سرعت بیشتری گرفت. کشاورزان برزیلی روشهای متفاوتی برای فرآوری قهوه دارند و عمده تولید قهوه بصورت ناچرال و سمی واشد فرآوری می شوند. در کشور برزیل با تنوع آب و هوائی ، جغرافیائی و خاک مناسب قابلیت کاشت قهوه در اکثر مناطق وجود دارد. بالاتر از هشتاد و پنج درصد از تولید برزیل گونه های عربیکا و مابقی گونه های ربوستا می باشند.
کلمبیا : پیش از قرن نوزدهم کلمبیا قهوه ای نداشت ولی درسالهای 1940 رقابت شدیدی را با برزیل شروع کرد. توسعه دهندگان جهانی قهوه معتقد بودند که اگر شرایط تولید قهوه در برزیل خوب است آن شرایط در کلمبیا به مراتب بهتر،کاملتر و منحصربفرد تر است .کلمبیا سیستم استانداردی را ایجاد کرد که قهوه تولید شده در مزارع از ابتدا جدا سازی وبراساس اندازه درجه بندی شوند، این سیستم برای ایجاد ثبات در طعم قهوه عالی بود و عملا یک شرح طعم خاص بنام کلمبیا ایجاد کرد. تنها نکته منفی در این طرح حذف تدریجی محصولات مزارع مستقل بود چون مصرف کنندگان صرفا به کلمه تجاری 100% کلمبین توجه می کردند. در حال حاضر کلمبیا با دقت و تکنیک های مناسب، قهوه های تک خاستگاه و مرغوب با شرح طعم متفات تولید می کند. بطور کلی قهوه شراب گونه این کشور معطر،دلپذیر، متعادل و دارای بافت مناسبی می باشد .
کاستاریکا : قهوه کاستاریکا همه چیز دارد و یک چیز ندارد. زمینهای حاصلخیز با خاک آتشفشانی، ارتفاع مناسب، سیستمهای مدرن عمل آوری وهمچنین ازهمه مهمتر سیاستهای اقتصادی پایدار از نکات مثبت برای قهوه کاستاریکا ونداشتن خصوصیت خاص ( وجه تمایز) با دیگر قهوه ها از نقاط ضعف آن می باشد. بسیاری از محققان معتقدند باتوجه به خصوصیات محیطی، این قهوه بسیار ملایم است و عطر و طعم منحصر بفردی ندارد. بیشتر قهوه کاستاریکا کاتورا است و به روش فولی واشد فراوری می شود.
کوبا : قاچاق قهوه کوبا آنچنانکه قاچاق سیگارش رایج است مطرح نیست، کوبا در قهوه بیشتر بخاطر نوع دم آوری شناخته شده است و نه بخاطر صنعت قهوه اش. بطور کلی مزارع قهوه کوبا در کوههای سیرا ماسترا و سیرا دل روساریو قرار دارد . پس از انقلاب دهه پنجاه میلادی و ملی سازی صنایع و مزارع، قهوه کوبا دچار افت شدیدی گردید که این روند همچنان ادامه دارد. با توجه به وضعیت مناسب جغرافیائی این کشور تغییرات در روشهای کشاورزی می تواند تاثیر سریعی بر کیفیت محصول قهوه داشته باشد.
السالوادور : قهوه السالوادور که در دهه قبل در بازار جهانی با شکست روبرو شده بود ، هماکنون به خاطر وجود زمینهای زراعی گسترده بازار جهانی خودش را پیدا کرده است و بیشتر در دسترس می باشد. وجه تمایز دانه های قهوه السالوادور نسبت به دیگر همسایگانش رنگ سبز مایل به زرد دانه ها قبل از برشته شدن و همچنین شیرینی اعجاب برانگیزآنها می باشد. فصل برداشت در این کشور در ماههای تیرومرداد است و بهترین روش استفاده از قهوه السالوادور بصورت ترکیبی است.
خانه قهوه تخصصی ایران/ رضا حواله دار